1. Paşkevta peyamên xwe him di bîrgeha telefonê de him jî di Google Driveyê de tomar bikin.
2. Herin Rêvebera Dosyeyan > Bîrgeha Têlefonê > WhatsApp > Klasora Databases kopî bikin.
3. Paşê WhatsAppê ji teledona xwe rakin. 
4. Herin Rêvebera Dosyeyan > Bîrgeha Telefonê > Klasoreke bi navê GBWhatsApp çêkin. (Hay ji tîpên Mezin-Biçûk hebin)
5. Ew klasora Databases ku we kopî kiribû bi klasora GBWhatsAppê vekin / têxin hundirê klasorê. 
6. WhatsAppa Kurdî daxin û saz bikin. 
7. Dema we saz kir destûr bidin hemû daxwazên mu WhatsApp ji we dixwaze. An na dê peyamên we jê herin.

1. Paşkevta peyamên xwe him di bîrgeha telefonê de him jî di Google Driveyê de tomar bikin.
2. Herin Rêvebera Dosyeyan > Bîrgeha Têlefonê > WhatsApp > Klasora Databases kopî bikin.
3. Paşê WhatsAppê ji teledona xwe rakin. 
4. Herin Rêvebera Dosyeyan > Bîrgeha Telefonê > Klasoreke bi navê GBWhatsApp çêkin. (Hay ji tîpên Mezin-Biçûk hebin)
5. Ew klasora Databases ku we kopî kiribû bi klasora GBWhatsAppê vekin / têxin hundirê klasorê. 
6. WhatsAppa Kurdî daxin û saz bikin. 
7. Dema we saz kir destûr bidin hemû daxwazên mu WhatsApp ji we dixwaze. An na dê peyamên we jê herin.

Silav û rêz, ev demeke dirêj e ku di vê blogê de nanivîsim. Min ev blog ji bo dilê xwe rihet bikim vekiribû lê dilê me rihet nebû. :)

Piştî salekê cara yekem bi minasebeta nûjenkirina WhatsAppa Kurdî ez li hemberî we me. Ez ê dûv û dirêj nekim û bi we re WhatsAppa nû parve bikim.

Beriya wê dixwazim bêjim ez hê jî ji bo WhatsAppa Zazakî û Soranî hewl didin, mizgînî di demeke nêz de ye meraq nekin.

WHATSAPP ÇAWA NÛJEN DIBE? 

• KESÊN KU NAXWAZIN PEYAMÊN WAN WENDA BIBIN BILA BAŞ BIXWÎNIN 
• 
  
• (ESKİMESAJLARINA ÖNEM VERENLER DİKKATLİ OKUSUN) 

Berîya ku em WhatsAppa nûjen saz bikin kesên dixwazin dikarin paşkevta axaftin û peyamên xwe çêke. (Paşkevt-Yedek-Backup)

Bi wêneyan sazkirina paşkevta axaftinan (Resimli sohbet yediği anlatma)

Pêşî di WhatsAppa xwe de li jora ekranê, li milê rastê pêl sê xalên li ser hev bikin.

Paşê ji menuya ku vebû pêl "Mîheng" bikin.

Piştî wê pêl "Axaftin bikin"

 Piştî wê jî herî dawî pêl "Paşkevta axaftinan çêke" bikin.

Pîroz be, êdî we paşkevta axaftinên xwe çê kir. Herî dawî jî pêl lînka li jêr bikin û WhatsAppa nû daxin.

BERIYA KU HÛN YA NÛ SAZ BIKIN DIVÊ HÛN YA KEVN RAKIN (KURULUMDAN ÖNCE ESKİ WHATSAPP'I KALDIRIN)

WhatsAppa Kurdî - 4 Daxe / Download / Indir

Heke hê jî pirsên we hebin hûn dikarin xwe bigihînin min:

Instagram: @GernasNenas
Twitter: @GernasNenas
Gmail: gernasnenas72@gmail.com

 
Di nivîsa yekem de min xwe dabû nasîn, qala bîranîna xwe ya fêrbûna Kurdî kiribû. Ev car jî ez ê qala eşqa xwe ya nivîsandinê bikim. Baweriyek di nav Kurdan de heye dibêjin "Kî fêrî nivîsandina tîpên bi sofîk (bi kum û kolos) dibe û hinekî jî ji cînavk û qertafokan fam dike pênûs dide destê xwe û dinivîse. (Erê dinivîse lê bibkêrî jarê jî nayê -bila ev jî rexneyek be da ku nebe kul û di dilê min de nemîne-)

 11-12 salî me ev car. Hîn nivîsandina min têrê nedikir ku bi Kurdî binivîsim. Ji ber wê min bi Tirkî nivîsandibû, çîrokek bû.

Pênûsek efsûnî hebû û te çi hêviyên xwe pê binivîsanda piştî ji xewa xwe ya ewil şiyar dibûy ew hêviya te pêk dihat. Lê piştî demeke kurt tiştên ecêb sosret dihatin serê te, tira reş bikî ne bi wê ecêbê! -Kesên li Samanyolu TV temaşe kirine dikarin texmîn bikin bê ka çiqas sosret in-

Yanî bi Kurtasî embazno; têmaya çîrokê ew bû ku divê tu her tiştî di wextê xwe de bijî. Li gor gundiyekî zimanekî xweş jî li ser min hebû. Hemû mamosteyên dibistana gund pir jê hez kirin. Min pîroz kirin filan. Piştî gotin û xweşkirinên wan ez bêtir lê sir bûm; binivsîn babam binivsîn. Min êdî xwe nedî, min çar çîrokên cuda jê derxistin. Min kir wekî rêze çîrok (Sihirli Kalem 1, Sihirli Kalem 2 hdw.)

Abê ez dinivîsim devê mamosteyan heft mîtro ji hev vedibe. Kêfa wan jê re tê. Bi wan çîrokan min xalat stand, pirtûkek dan min. Ew xelata min a yekem bû. Ji dilê safî dibêjim; ji bo namzetekî nivîskariyê xelata yekem ku ji ber nivîseke xwe qezenc kiribe hesteke bêhampa ye.

  Bi çîroka xwe ya yekem, min xekata xwe ya yekem standibû. Poz û qûna min na lê serê min bilind kiribû vê yekê. Êdî profesyonel difikirîm. Divê pirtûkeke min hebûya. Rabûm min çend çîrokên din jî lê zêde kir. Min dosye da destê xwe û çûm bajêr. Bawerkin cara yekem e ji gund bi tena serê xwe derdikevim. Bigere babam bigere. Li hemû qirtasiyeyan geriyam, hemûyan jî gotin "Em nikarin pirtûka te çap bikin." Law kesî ji min re jixwe negot ev der ne cihê çapê ye. Herî dawî kalelî aqil da min, go; "Xorto qirtasiye pirtûkan difiroşin çap ne karê wan e." Mala Xwedê ava yekî zana derketibû:
-Ez ê li ku çap bikim xalo?
Xalo bi min re derket ber derî destê xwe yê çepê danî ser milê min û dest pê kir, go;
-Haa di wê zavoqa teng re derbas bibe, di wir de hinekî her(e). Li wir reklamcî heye, ew pirtûka çê dikin.

Kalo bi tiliyan tarîf kir ez bi 2 saetan negihîştimê. Êdî nizanim derdê kalo çi bû. Welhasil çûm cem reklamcî ew der jî fiyaako bû. Kesî pirtûka min çap nekir. Vegeriyam malê û min ji xwe re pirtûk çêkir.  Min pêşî berg û merg xêz kirin, reng danê û serê bi japonê naylon kir. Paşê 'binivîse babam binivîse'.

Piştî hatim Stenbolê ji ber min wenda bû pirtûka min a yekem. Pir li berê ketim. 10 roj berê ji bo du mehan li Batmanê bûm. Roja dawî xwişka min gazî min kir. Ez çûm, pirtûka min a yekem dîtiye. Wek zarokê min ji ber min wenda bûbe û paşê min ew dîtibe. An jî wek min fera din a gora xwe dîtibe, ewqas şa bûm. Rêzeçîroka Sihirli Kalem hîn jî bi hemû versiyonên xwe tê de bûn. Lê yên din mixabin wenda bûbûn. Ji bo we min wêneyê bergê jî kişand.



Yanî ji bo min nivîsandin eşq e hevalno, dev ji vê eşqê bernadim. Lê heta ku ez bi xwe nebêjim "Aha ev pirtûk hêjayî wêjeya Kurdî ye" ez ê neçim ber deriyê çapxaneyan, ez ê her li ber deriyê qirtasiyeyan bigerim. :) û ji kalo re jî spaadar im, belkî bi xêra wî ye wisa reklam bala min dikişînin û ez jî lewma serê xwe pê re diêşînim. We go çi?

Kî ye ev Gernas, navê wî di nasnamê de çi ye gelo?

Netirsin, ez ê qala tiştên min kirine an jî min dixwest lê min nekirin nekim ji we re. Ji ber ku heta îro Kurdî ji bo min dildarî bû, lewma ez ê mineta karên ku min bi dildarî kirin ji we nekim. De fermo!

Beriya ku qala navê Gernas ku min li xwe danî bikim dixwazim em herin 8-9 saliya min. Ji ber ku cara pêşî min di wan salan de Kurdî xwendibû. Di Nokia 3310'a kurê apê min de kesek bi navê "Xalo" hebû. Wisa fêrî tîpa "X" bûbûm. Lê bi rastî pir li zora min diçû ku di Tirkî de "Ğ" ye lê bi Kurdî "X" ye. Tîpa "W" jî  eta min nîşanî min dabû. Berê li dibistanan ev tîp dihat nasandin û ne wek Îngilîzî bi awayê 'Dabilyû' jî rasterast wekî 'we' dihat nasandin. Balkêş e ne wisa? De vegerin mijarê...

Rojekê aciz bûm û ji xwe re li nava gund digeriyam. (Bi gotina bavê xwe; li xesara digeriyam) Dema gihîştim ber tenûra mala Apê Hecî Resûl min li wir salnameyekê dît. Hinekî kevin bû lê nivîs dihatin xwendin. Min ku xwend, ez çi bibînim? Salname bi Kurdî ye hevalno. Navên bi Kurdî, hedîsên bi Kurdî, pêkenokên bi Kurdî tê de hene. Di hin rûpelan de jî agahiyên derbarê tendûristiyê hebûn. Laşê mirovekî xêz kiribûn û bi Kurdî dabûn nasîn. Lê baş tê bîra min ku dewsa 'mil' de 'pî' nivîsandibûn. Niha pê dizanim ku ew bi Mêrdînkî ye. Îcar di rûpelekê de pênasa çêkirina xwarinekê jî hebû, ni wir fêrî tîpa ê û nivîsandina "xwê" bûbûm. Pir bala min kişandibû heta "x" û "w" nedihatin cem hev bi rastî jî nedibû xwê. Min "xe" ceriband, "we" ceriband nedibû. Lewma piştî hînî nivîsandina "xwê" bûm bi kelecan ketim nav nivînan û min lihêfê bi serê xwe de kişand û ketim xew. Dotira sibê min ji hevalên xwe dipirsî bê ka "xwê" çawa tê nivîsandin. Wan jî wek min gelek tiştan ceriband lê tê dernexistin, ew roj min xwe pir jîr hîs kiribû. Bi vî awayî eşqa Kurdî kete dilê min.

Di sala 2008'an de hatim Stenbolê ji bo lîseyê. Bi roj dibistan bi şev jî wekî herkesî diçûm înternet qafeyê. Lê wekî herkesî bi lîstikan nedileyistim, min Kurdiya xwe bi pêş dixist. Wekî berê Facebook filan jî tunebû di nav xelkê de, lê malperên Kurdî hebûn min ew dixwendin. Piştî demeke dirêj vegeriyam Batmanê, gundê xwe. Li wir diçûm Kurdî-Derê perwerdeya Kurdî. Ji ber ku asta yekem ji min re rehet dihat Seyda (Mamoste Zibêr) destûr dabû ku asta yekem û ya duyem bi hev re bixwînim. Li wir min gelek kesên hêja nas kirin. Roşeng Rojbîr, Şêxo Filîk, Arîn Zîn û çend kesên din jî.

Neyse canim, piştî ku asta yekem û duyem bi dawî bû îcar dor hat ser standina sertîfîkayan. Wê rojê qet jibîr nakim. Dê sertîfîkaya asta yekem Arjen Arî bida û ya asta duyem jî Zana Farqînî (Heta wê rojê min digot qê Zana jin e). Min jî derbarê ziman de nivîseke biçûk amade kiribû da ku derkevim ser dikê û bixwînim. Lê dema ku Arjenîka (Arjen Arî) navê min xwend û gazî min kir ji kelecanê ez heliyam, min deng nekir û xwe kerr kir di cihê xwe de, poşman im hevalno. Rojeke pir taybet e ji bo min, di heman rojê de him ji destê Arjen Arî him jî ji destê Zana Farqînî min spasname standibû.  Wêne jî hebûn lê piştî hesabê min ê Facebookê hat girtin çûn ew jî.

Navê Gernas jî ji wan rojên Kurdî-Derê ma. Beriya navê Gernas min gelek nav ceribandin; S... Batmanî, Dilbirîn S..., Dilbirîn Birîndar, Birîndar S..., Xemgîn Xemrevîn. Ev navên min ên Facebookê bûn. Rojekê piştî Kurdî-Derê ji Batmanê diçûm gund, cînarekî me yî zimandirêj jî bi min re di heman dolmîşê de bû. Û êdî keye behsa. Ji penêrê  bi sîr dest pê kir bi fileyên xwe vedişêrin qedand. Herî dawî ji min pirsî bê ka navê min ê partiyê çi ye. Min got "Navê min tune ez jî ji xwe re li nava digerim". Tu yê bêjî qê ev deh sal in li benda wê rojê bû, hema got "Gernas" ji min re, "Gernas be bila navê te". Kêfa min pir jê re hat lê min ev jê re negot.

     Ji ber ku navê min î nasnamê bi Erebî bû min jê hez nekir, li navekî Kurdî digeriyam. Piştî pêşniyara gundiyê me yî zimandirêj min navê Gernas li xwe danî, ji ber ku seksî xuya bibe jî min Nenas lê anî. Bi vî awayî Gernas Nenas derket holê. Lê hûn dizanin pirsgirêk çi ye? Ji ber ku navê min bi Erebî ye ez jê direviyam îcar Gernas ji wî bêtir bû. Piştî ku min bi vî navî di Azadiya Welat de nivîsandibû ez hîn bûm ku Gernas ji du peyvên Erebî û Farisî pêk tê. Lê tiştê çû nede dû canim.